Sinds week 10, begin maart, leef ik al binnen het protocol van het RIVM omdat ik zelf met griep op bed lag en niet echt lekker herstelde. Een week later volgt de aankondiging van de intelligente lockdown en wordt iedereen dringend verzocht zoveel mogelijk thuis te blijven, naast alle andere maatregelen.
Mijn burgerlijke gehoorzaamheid startte dus al voor die historische persconferentie. Ik zegde mijn eigen mini-event op 8 maart al af, stelde dat eerst nog uit, maar wist al snel dat dit op korte termijn niet meer goed ging komen.
Sindsdien waanden we ons in de nieuwe werkelijkheid, van allemaal thuis werken of studeren. Nadat iedereen z’n eigen plek en een nieuw ritme had gevonden functioneerde dit prima. Naar buiten gaan was te spannend en dus deden we voor twee weken in één keer de boodschappen, waarbij het toiletpapier niet ontbrak. Dagelijks samen koffiedrinken en lunchen is best anders maar vooral verrijkend. Het weer was ook fijn, zo konden we veel buiten zitten en ’s avonds een blokje om voor de nodige beweging. Het werd stil op straat en de agenda was ineens leeg. Dat leek beangstigend, toch was het plezierig. We hoefden even niks. En we hadden ineens tijd genoeg voor opruim- en andere klussen in en om het huis.
Maar voor al die lokale ondernemers was dit een soort doodsteek. Hierdoor lag alles ineens min of meer stil. Gelukkig waren er ook in ons dorp een aantal zeer creatieve ondernemers die direct aan de slag gingen met een andere manier van ondernemen en stonden er een aantal op die voor de kwetsbaren onder ons gingen zorgen door boodschappen te doen en te koken.
‘Support your locals’, zo werd vriendelijk doch dringend gevraagd. Zo gezegd, zo gedaan. Dus deed ik zoveel mogelijk inkopen binnen onze gemeente. Eerst ging ik er alleen op uit voor boodschappen bij de supermarkten, medicijnen e.d. bij Drogisterij Kosters en bestelde ik de boeketten bij Bloemen van Sas. Asperges en aardbeien haalden we uiteraard bij de plaatselijke aanbieders. Pas veel later ging ik private shoppen bij B & Me en Ter Horst van Geel, voor bijpassende schoenen naar Smolders, huis tuin en keuken zaken bij de HEMA (in het nationale belang😊), kaarten en boeken bij Bruna, brood bij Floor en bij Robert ,en voor gebak natuurlijk! En in plaats van uit eten kozen we een enkele keer voor een thuislunch of borrelplank van o.a. mooR, SEC en Kookpunt. Gekochte kaartjes voor het theater laat ik graag staan tot een volgende keer. Een kleine greep uit onze Support your locals – bijdragen.
En dan is het nu juni. Corona lijkt even heel ver weg. De horeca is weer open en ook de middelbare scholen zijn weer begonnen. Vorige week hoorde ik dat er weer 60 files stonden aan het einde van een werkdag. Het is dus gedaan met de rust. Het was juist die rust en stilte die ik persoonlijk heel prettig vond. Het voelde veilig in mijn en onze cocon. Waarschijnlijk omdat mijn hoogsensitiviteit hierin een rol speelt. Voor een hoogsensitief persoon (HSP) is anderhalve meter afstand een verademing. In z’n algemeenheid dan hè, want ook ik wil graag mijn dierbaren een knuffel kunnen geven. Het voelt nog steeds onwennig om iemand die je lange tijd niet hebt gezien niet te kunnen omhelzen. Maar het vermijden van druktes en benauwde ruimtes is voor mij geen straf. Voor HSP’s is dit in het algemeen best prettig.
Mijn agenda was gelukkig gevuld met allerlei ontwikkelwerkzaamheden voor mijn onderneming/stichting, website en online training en daarnaast heb ik mezelf gevoed met kennis. Voorzichtig kan ik nu ook weer van start, waarbij mijn voorkeur uit gaat naar het online coachen en begeleiden. Voorlopig biedt mijn agenda nog volop ruimte en sta ik open voor nieuwe opdrachten. In het kader van support your locals, ben ik nu heel nieuwsgierig naar wie, wat, hoe en waarmee?
Claudy