Het is nog winter en we zitten in de vastentijd. Normaliter de aanloop richting het vrolijke voorjaar. Een tijd met veel activiteit. Erop gericht om straks naar buiten te kunnen en te gaan genieten van het nieuwe frisse seizoen. Nu, in tijden van het Corona-virus, snakken we meer dan ooit naar die gezonde buitenlucht en een vrij leven.
Helaas, door alle noodgedwongen maatregelen worden we eens en temeer teruggeworpen op onszelf. Helemaal terug naar de basis (back to basics). We worden opnieuw opgevoed met hygiëne voorschriften en omgangsvormen. Was je handen met water en zeep, hoest of nies in de elleboog en bij griepverschijnselen blijf je thuis. Niks nieuws toch? Gewoon heel normale regels, alleen waren we ze toch kennelijk een beetje vergeten.
In een wereld waar zoveel te doen en te beleven valt, willen we niks missen. Ook niet als we ons een beetje beroerd voelen of snotterig zijn en dus gaan we gewoon door. Dat we daardoor anderen aansteken, daar stond lang niet iedereen bij stil. Nu mag dat dus echt niet meer en word je er zelfs op aangesproken als je de deur uit gaat.
Een virus indammen van het ergste soort is niet eenvoudig. Daar heeft niemand om gevraagd en we kunnen dit dan ook alleen als iedereen, niemand uitgezonderd, daarvoor zijn/haar verantwoordelijkheid neemt. En dat allemaal om onze kwetsbaren te beschermen en een piek in de zorg te voorkomen. Daar valt niets aan af te dingen.
Op straat is het redelijk rustig. Op internet en social media is het een drukte van belang. Natuurlijk met het continue nieuws en alle mooie acties die op gang komen. We zijn een goed volk en helpen graag daar waar we kunnen. Maar ook wordt er geschreeuwd om aandacht op economisch vlak. Want hoe moet dat nu en straks? En ook met vragen over waar we ons kunnen melden voor financiële steun en andere voorzieningen. We gaan er dus maar vanuit dat de overheid het allemaal wel op zal en kunnen lossen. En gelukkig ging het ons heel goed en is er een soort buffer waar we nu op terug kunnen vallen.
Maar toch…. Hebben we ook hier niet een gedeelte eigen verantwoordelijkheid te nemen? Los van alle beroepen die onze samenleving in basis op de been houden uiteraard. Zij werken echt keihard en staan in de frontlinie. Die moeten we alle ruimte en ondersteuning bieden daar waar het kan. Maar de rest, hoe belangrijk al onze banen, functies of bedrijven ook zijn, moet toch echt even on hold. Geduld is een schone zaak, maar niet meer zo van deze tijd. En nee, ik wil niet alle ellende zomaar van tafel vegen want het economisch verlies is enorm en nog lang niet te overzien. Er telt echter nu maar één ding, en dat is de gezondheid van onszelf, onze naasten, onze gemeente, de provincie, het land, Europa en de wereld. De rest, met alle respect, kan nee moet even wachten.
Massaal gaan we met onbetaald verlof. Die ineens beschikbare tijd is ook heel nodig. Zo kunnen kinderen thuis worden opgevangen en verzorgd en geholpen worden met hun onderwijs. Je kunt zorgen voor de kwetsbaren door boodschappen voor ze te doen of eten te brengen. In huis liggen vast en zeker klussen waar je al weken, maanden of jaren niet aan toe kwam. Nu is er tijd. Opruimen en schoonmaken, ook zoiets. De grote schoonmaak is iets van heel lang geleden, ouderwets eigenlijk. Misschien nu ook mooi moment om die te herintroduceren.
Volop tijd ook, als je tenminste kunt wegblijven van de continue informatiestroom, om eens te mijmeren en te reflecteren. Noem het een soort bezinning. Doe je nog wat past of wat goed voelt? Ervaar je teveel ballast of stress. Hoe kun je daarmee omgaan? Nu alles ineens heel onzeker is nodigt het misschien ook uit om creatief te zijn en zie je daardoor andere mogelijkheden. Welke plannen zou je verder uit willen werken?
Deze periode is een verplichte pas op de plaats. Doe wat je moet doen en gebruik verder je tijd en energie om op te laden. Want er komt straks een tijd dat we allemaal massaal de schouders er onder moeten zetten om onze economie en het dierbare gewone leven weer op poten te krijgen.
Kalmte kan je redden.
Blijf binnen en blijf gezond!
Claudy
PS Mocht je online hulp kunnen gebruiken om bijvoorbeeld een andere ritme te vinden of rondom thema zelfreflectie, stuur me dan een email (claudy@puurstructuur.nl)
Ik bied het boek Mijn boerenverstand & ik, voorkom stress en kom in beweging samen met een week lang online begeleiding aan voor 55 euro.