Heb jij dat ook, dat je hoofd met je aan de haal gaat? Je pikt van alles op, energieën en sferen van mensen en ruimtes. Onbewust sla je die op en heel langzaam ontstaan er vage lichamelijke klachten. Eerst denk je nog dat het komt dat je even niet lekker in je vel zit en dat het allemaal vanzelf wel zal overgaan. Ook al is er ergens een verontrust stemmetje in je hoofd dat iets wil zeggen maar wat jij niet wilt horen. ‘Okay’, zegt dan je lijf, ‘als je niet luisteren wil dan maar voelen’.
En ineens heb je wel degelijk een klacht die kan variëren van een ontsteking in je lijf, koorts, huiduitslag, griep, verhoogde bloeddruk, geen eetlust, extreem moe of een stijve nek. Het weerhoudt je om gewoon dagelijks te kunnen functioneren. Het kan zelfs zo heftig zijn dat je niet eens kunt werken. Misschien ga je naar de huisarts en krijg je medicatie om de kwaal te sussen. Echter kan die medicatie ook nog eens bijwerkingen hebben waardoor de behandeling meer belastend is dan de kwaal. Je komt in een negatieve spiraal waardoor de knop van de actiemodus niet meer te vinden is en de knop van het denken op volle toeren staat. Zo vergaat het een hooggevoelig persoon maar al te vaak. En als HSP-er weet je wel dat dit zo werkt, incluis de fysieke uitwerking, maar de buitenwereld heeft geen idee. En dus word je maar al te vaak geassocieerd met de categorie zwak, ziek en misselijk. Ook niet echt een opknapper.
Zo verging het ook mij afgelopen zomer. Ik schreef al eerder over die negatieve energieën in mijn blogs over Mindful Analysis. Daarna werd ik ziek. Ik zal je het hele verhaal besparen. Inmiddels ben ik 4 weken onderweg en is mijn lichaam nog steeds herstellende. En helaas gaat dat ook niet zonder slag of stoot.
Als HSP heb je dus eerst te dealen met de oorzaak, de kwaal en daarna met de behandeling en de uitwerking daarvan. Door heftige reacties komt het lichaam in een stressvolle situatie terecht. Je kunt erg goed voelen, wat op zich een pré is, maar als het gaat om lichamelijke sensaties neemt het hoofd de leiding en gaat daar van alles over denken. Het legt mij volledig lam. Zo ellendig en niet helpend. Dus als iemand het uit-knopje weet van het hoofd dan hoor ik het graag.
Mediteren, met hulp, en naar buiten gaan hebben mij enigszins geholpen. In eerste instantie geeft dat rust in het lijf. Maar het geeft me ook rust en ruimte om eindelijk eens ja te kunnen zeggen tegen dingen die ik zelf zo graag wil doen. Wat een ander daar ook van vindt of denkt. Nu alleen nog dat knopje voor de actiemodus vinden en vertrouwen hebben in mijn fysieke lijf. Zo op papier klinkt het allemaal heel simpel. De praktijk is toch echt anders. Maar goed, ook dit was weer een mooi leerproces voor mij dat ik kan inzetten tijdens mijn coaching en gesprekken met anders HSP’s.
Dus ratio knop van het hoofd (het denken) mag uit en actiemodus om lijf in doen modus te krijgen mag aan. Ben benieuwd hoe jij dat doet.
Zonnige groet,
Claudy