Hoe bizar, via advertenties, social media en persoonlijke netwerken, niet één te vinden! Degenen die voorzien zijn willen dat graag zo houden en afschermen of ze zitten bommetje vol en kunnen er geen werkhuis meer bij hebben. Deze dames, en tegenwoordig ook heren, zijn zeer gewild maar worden met uitsterven bedreigd.
‘Wie wil er tegenwoordig nog schoonmaakster worden of zijn?’, vraagt een facilitair manager zich moedeloos af. Klinkt misschien niet zo sexy, maar echte goede schoonmakers zijn goud waard. Hoe fijn is het als je na een dag hard werken thuiskomt en de boel aan kant is zodat jij je alleen hoeft te bekommeren om het eten en de verzorging van de kinderen? Of omdat je alle tijd nodig hebt om een beetje bij te komen van alle stress en ellende die je de hele dag over je heen hebt gekregen?
Thuiskomen in een opgeruimd huis is fijn, in een opgeruimd én schoon huis thuiskomen is echt het walhalla. En met schoon bedoel ik dan ook echt schoon. Sanitair, keukenkastjes, de vloer, de hoeken, ramen en de vensterbanken. Streeploos met een frisse geur van groene zeep en schoonmaakazijn. Puur genot! En helemaal als je daarvoor de verantwoordelijkheid volledig kunt overlaten aan een vertrouwd en ervaren deskundige. Juist ja; de poetsvrouw of -man.
Op mijn vakantiebestemming in het altijd gastvrije Zeeland blijkt bovenstaand probleem nog vele malen groter. Normaliter is er sprake van zo’n 380.000 inwoners maar in de zomermaanden strijken er meer dan een miljoen toeristen, goed voor ruim 10 miljoen overnachtingen, neer in een vakantiewoning. En dan is het heel plezierig als die vakantiestek schoon en fris is. De medewerkers doen hun best maar het is bijna niet te doen. Gewoon omdat er onvoldoende schoonmakers beschikbaar zijn. Ze halen ze noodgedwongen van heinde en verre. En ja, het is seizoensarbeid. Maar hoeveel jongeren zoeken er niet naar een gepast vakantiebaantje? Paar dagen per week hard werken (een vaardigheid aanleren waar je je hele leven veel aan hebt) en daarna een paar dagen vrije tijd om op stap te gaan of te luieren op het strand. Dat kan dus, hier in Zeeland!
Ook voor dit vak geldt, laten we alsjeblieft zorgen dat er voldoende ervaren en goede poetsmannen en vrouwen blijven. Want we kunnen eenvoudigweg niet zonder. Al was het maar omdat we het zelf te druk hebben om die taken ook nog eens onder onze hoede te nemen. Alhoewel, het zou ook goed zijn als we zelf eens wat vaker de handen uit onze mouwen zouden steken op dat vlak. Maar dat lieve mensen, dat is weer een ander verhaal 😊
Zonnige groet
Claudy