ZONdag, een dag om stil te staan, te voelen, terug te blikken en vooruit te kijken.
Zo’n dag dus. Een dag van van alles willen doen maar het komt er niet van. Want een zwaar gevoel houdt me in de greep en dus rest me niets anders dan zonnestralen vangen, een kop thee drinken en een beetje rommelen in huis met voetbal aan op de achtergrond. Een echte zondag dus.
Ik voel een deken van verdriet, terwijl er toch zo veel is om dankbaar voor te zijn. Zo kijk ik terug op een hele bijzondere en waardevolle VoorMijBelangrijkeVrouwen-dag op 6 maart jl. ter ere van mijn verjaardag. Met stuk voor stuk prachtige vrouwen die mij voeden, blij maken en een warm hart toedragen. In hun bijzijn voelt het veilig, geborgen en vertrouwd. Al wentelend in hun warmte was het genieten, ook tijdens de heerlijke lunch thuis verzorgd door manlief en zijn zoon. Een dag later was mijn geboortedag die ik samen met mijn ouders en zusje kon vieren. Ik ben ontzettend verwend met zorgvuldig uitgekozen persoonlijke cadeaus. Wat een bofkont ben ik!
Het was ook een week van weer opstarten, na de vakantieweek hier in het Zuiden. Dat ging wat moeizaam. Er lagen allerlei klussen, zakelijk, privé en rondom vrijwilligers activiteiten, die ik met moeite heb opgepakt en uitgevoerd. Gelukkig scheen de zon volop, daar kon ik me aan laven. Er gebeurde van alles met en door mensen om mij heen, bijzondere ontmoetingen en toch …. de eenzaamheid. Die was pijnlijk voelbaar en aanwezig. Ja, zelfs in gezelschap met anderen.
Het noopt mij altijd weer om naar binnen te keren, die donkerte te voelen en te omarmen. Om van daaruit dan weer te resetten, keuzes te maken en nieuwe wegen te onderzoeken. Nee, ik ben dus niet zielig of depressief, waar voel nu eenmaal heel intens en soms mag er dat gewoon even zijn. Daar is simpelweg geen ontkomen aan.
Maar hee, ik geniet van de warmte van de voorjaarszon, omgeef me met oranje tinten, lees lieve berichtjes, ruik nog altijd de prachtige bos bloemen die ik kreeg op zondag 6 maart en krijg dagelijks knuffels van het thuisfront. Ik voel me gezegend en ga vol goede moed weer op pad.
Hoe beleef jij de ZONdag?
Claudy